غرور دارم. غرور کاذبی که نمیدونم از کجا میاد. به کدوم سواد و شخصیت نداشتهایم غره شدم خیر سرم؟ از همه عقبم و ترسیدهام... ″شبانه هم قبول نشدی؟″ ″اصلا نمیخواستم برم...″ حقیقت بود ولی شاید اشتباه کردم. هرکس راه خودش رو توی زندگی میره، درسته. ولی نکنه راه من پر از شکست و سرافکندگی باشه...؟