خیلی کم سن بودم که زنان کوچک رو خوندم. شاید یازده سالم بود یا کمتر. و عاشقش شدم. من عاشق جو بودم. عاشق لاری و موهای فر مشکیش بودم. چند بار خوندمش و شخصیت‌هاش رو نقاشی کردم. انقدر مرورش کرده بودم که حتی الانم بعضی از صحنه‌هاش رو حفظم. ادامه‌هاش رو هم خوندم ولی هیچ کدوم به پای کتاب اول نمی‌رسید. با اون صفحات اخرش، دیالوگ‌های جو و لاری وقتی از توی اینه بهم نگاه می‌کردن...
فیلمش رو دیدم ساختن. تریلرش راضیم کرده فعلا. لاری رو تیموتی ِ کال می بازی کرده. بهش میاد هرچند با لاری تصورات من فرق داره. جو هم همینطور. اِما واتسون جزو بازیگرایی که ازشون خوشم میاد نیست اما نقشی رو بازی می‌کنه که من تو کتاب از همه کمتر دوسش داشتم. صحنه‌های بازسازیش خوب به نظر میومدن، برای اومدن نسخه با کیفیتش ذوق دارم. میخوام با دوستای خیلی قدیمی بچگیم تجدید دیدار کنم.
